40 ผลลัพธ์ สำหรับ

ditheist

ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -ditheist-, *ditheist*

ค้นหาอัตโนมัติโดยใช้atheist

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Ditheist

n. One who holds the doctrine of ditheism; a dualist. Cudworth.

Ditheistical

{ } a. Pertaining to ditheism; dualistic. [ 1913 Webster ]

Atheist

n. [ Gr. &unr_; without god; 'a priv. + &unr_; god: cf. F. athéiste. ] 1. One who disbelieves or denies the existence of a God, or supreme intelligent Being. [ 1913 Webster ]

2. A godless person. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Syn. -- Infidel; unbeliever. [ 1913 Webster ]

See Infidel. [ 1913 Webster ]

Atheistical

{ } a. 1. Pertaining to, implying, or containing, atheism; -- applied to things; as, atheistic doctrines, opinions, or books. [ 1913 Webster ]

Atheistical explications of natural effects. Barrow. [ 1913 Webster ]

2. Disbelieving the existence of a God; impious; godless; -- applied to persons; as, an atheistic writer. -- A`the*is"tic*al*ly, adv. -- A`the*is"tic*al*ness, n. [ 1913 Webster ]

English-Thai: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

atheist

(n)ผู้ที่เชื่อว่าพระเจ้าไม่มีอยู่จริง, Syn.agnostic, Ant.theist

English-Thai: HOPE Dictionary [with local updates]Hope Dictionary

atheist

(เอ'ธีอิสทฺ) n. ผู้เชื่อว่าไม่มีพระเจ้า

English-Thai: Nontri DictionaryNontri Dictionary

atheist

(n)ผู้ที่เชื่อว่าไม่มีพระเจ้า

atheistic

(adj)ที่เชื่อว่าไม่มีพระเจ้า

อังกฤษ-ไทย: ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน [เชื่อมโยงจาก orst.go.th แบบอัตโนมัติและผ่านการปรับแก้]ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน

atheist

ผู้ถืออเทวนิยม[ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕]

WordNet (3.0)WordNet (3.0)

atheist

(n)someone who denies the existence of god

atheist

(adj)related to or characterized by or given to atheism, Syn.atheistical, atheistic

atheistic

(adj)rejecting any belief in gods, Syn.atheistical, unbelieving

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Atheist

n. [ Gr. &unr_; without god; 'a priv. + &unr_; god: cf. F. athéiste. ] 1. One who disbelieves or denies the existence of a God, or supreme intelligent Being. [ 1913 Webster ]

2. A godless person. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Syn. -- Infidel; unbeliever. [ 1913 Webster ]

See Infidel. [ 1913 Webster ]

Atheistical

{ } a. 1. Pertaining to, implying, or containing, atheism; -- applied to things; as, atheistic doctrines, opinions, or books. [ 1913 Webster ]

Atheistical explications of natural effects. Barrow. [ 1913 Webster ]

2. Disbelieving the existence of a God; impious; godless; -- applied to persons; as, an atheistic writer. -- A`the*is"tic*al*ly, adv. -- A`the*is"tic*al*ness, n. [ 1913 Webster ]