แปลศัพท์
PopThai
dropdown
US
ads-m
35 ผลลัพธ์ สำหรับ 

discourag

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -discourag-, *discourag*
ค้นหาอัตโนมัติโดยใช้discourage
ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
ผมยังไม่หมดหวังWild Reeds (1994)
เป็นคำที่ถือว่าไม่สุภาพ และประชาชนควรจะแข็งขัน ท้อแท้จากการใช้งานMad Max (1979)
ถ้าเราค้นตัว คนก็จะไม่กล้าพกอาวุธUnbreakable (2000)
สิ่งสุดท้ายที่กัปตันจะทำ คือSpin Kick (2004)
ดังนั้นอย่าท้อแท้นะค่ะMr. Monk Gets Fired (2004)
นี่ ร็อดนี่ย์ ถึงแม้ว่าวันนี้มันจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่อย่าืลืมว่า เรายังมีพรุ่งนี้เสมอนะRobots (2005)
แต่คุณต้องไม่หักโหม ขอห้ามไว้เลยMatch Point (2005)
ผมไม่ตั้งใจจะเถียงแม่นะครับ ผมขอโทษครับคุณพ่อ แต่คุณแม่พยายามหาเรื่องโนล่าอยู่เรื่อย มันจะทำให้เธอท้อ เพราะคำพูด... ...เสียดสีแบบนั้นMatch Point (2005)
แฮรี่, มีบางอย่างที่ท่านรัฐมนตรีสั่งชั้น ไม่ให้พูดกับเธอ จนกว่าเธอจะกลับไปโรงเรียนHarry Potter and the Prisoner of Azkaban (2004)
ถ้าแค่เพราะคุณพิการ มันไม่มีเหตุผลที่ต้องท้อใจAlmost Love (2006)
ใช่ ฉันรู้สึกท้อแท้ ฉันหมายถึง...Heavenly Forest (2006)
นั่นบั่นทอนกำลังใจจังแฮะIt's Alive! (2007)
WordNet (3.0)
(v)deprive of courage or hope; take away hope from; cause to feel discouragedAnt.encourage
(n)the feeling of despair in the face of obstaclesSyn.dismay, disheartenment
(n)the expression of opposition and disapprovalAnt.encouragement
(n)the act of discouraging
(adv)in a discouraging mannerAnt.encouragingly
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

n. Lack of courage; cowardliness. [ 1913 Webster ]

v. t. [ imp. & p. p. Discouraged p. pr. & vb. n. Discouraging ] [ Pref. dis- + courage: cf. OF. descoragier, F. décourager: pref. des- (L. dis-) + corage, F. courage. See Courage. ] 1. To extinguish the courage of; to dishearten; to depress the spirits of; to deprive of confidence; to deject; -- the opposite of encourage; as, he was discouraged in his undertaking; he need not be discouraged from a like attempt. [ 1913 Webster ]

Fathers, provoke not your children to anger, lest they be discouraged. Col. iii. 21. [ 1913 Webster ]

2. To dishearten one with respect to; to discountenance; to seek to check by disfavoring; to deter one from; as, they discouraged his efforts.

Syn. -- To dishearten; dispirit; depress; deject; dissuade; disfavor. [ 1913 Webster ]

a. Capable of being discouraged; easily disheartened. Bp. Hall. [ 1913 Webster ]

n. [ Cf. OF. descouragement, F. découragement. ] 1. The act of discouraging, or the state of being discouraged; depression or weakening of confidence; dejection. [ 1913 Webster ]

2. That which discourages; that which deters, or tends to deter, from an undertaking, or from the prosecution of anything; a determent; as, the revolution was commenced under every possible discouragement. “Discouragements from vice.” Swift. [ 1913 Webster ]

n. One who discourages. [ 1913 Webster ]

The promoter of truth and the discourager of error. Sir G. C. Lewis. [ 1913 Webster ]

a. Causing or indicating discouragement. -- Dis*cour"a*ging*ly, adv. [1913 Webster]

เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ