-plantiff- แปลว่าอะไร ดูความหมาย ตัวอย่างประโยค หมายความว่า พจนานุกรม Longdo Dictionary แปลภาษา คำศัพท์

CMU English Pronouncing Dictionary Dictionary [with local updates]CMU Pronouncing Dictionary

English-Thai: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

plaintiff

(n)โจทก์, See Also:เจ้าทุกข์, ผู้ร้องทุกข์, Syn.complainant

English-Thai: HOPE Dictionary [with local updates]Hope Dictionary

plaintiff

(เพลน'ทิฟ) n. โจทก์, ผู้ร้องทุกข์

English-Thai: Nontri DictionaryNontri Dictionary

plaintiff

(n)โจทก์, ผู้ร้องทุกข์

อังกฤษ-ไทย: ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน [เชื่อมโยงจาก orst.go.th แบบอัตโนมัติและผ่านการปรับแก้]ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน

plaintiff

โจทก์ (ในคดีแพ่ง)[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpusตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus

plaintiff

The judge decided against the plaintiff.

Thai-English: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)

เจ้าทุกข์

(n)complainant, See Also:plaintiff, victim, sufferer, Example:เขาพยายามยัดเยียดข้อหาให้ทั้งๆ ที่เจ้าทุกข์ยังไม่มีการแจ้งดำเนินคดีแต่อย่างไร, Thai Definition:ผู้ที่เสียหายได้รับทุกข์หรือเดือดร้อน, ผู้ที่ไม่มีความสุขใจ

โจทก์

(n)plaintiff, See Also:complainant, persecutor, Ant.จำเลย, Example:ศาลวินิจฉัยว่าข้อคัดค้านของโจทก์ไม่ถูกต้อง, Unit:คน, Thai Definition:บุคคลผู้ฟ้องคดีต่อศาล, Notes:(กฎหมาย) (บาลี/สันสกฤต)

จำเลย

(n)defendant, See Also:plaintiff, accused, Ant.โจทก์, Example:เขาตกเป็นจำเลยในข้อหาลักพาเด็ก, Unit:คน, Thai Definition:บุคคลผู้ถูกฟ้องต่อศาลแล้ว, Notes:(กฎหมาย)

Thai-English-French: Volubilis Dictionary 1.0Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)

จำเลย

[jamloēi] (n) EN: defendant ; plaintiff ; accused FR: accusé [ m ] ; prévenu [ m ]

โจทก์

[jōt] (n) EN: complainant ; plaintiff ; prosecutor ; accuser FR: plaignant [ m ] ; accusateur [ m ]

ทนายโจทก์

[thanāi jōt] (n, exp) EN: plaintiff's attorney ; plaintiff's counsel ; attorney for the plaintiff

Oxford Advanced Learners Dictionary (pronunciation guide only)Oxford Advanced Learners Dictionary

plaintiff

(n,(count))/plˈeɪntɪf//เพล้น ถิ ฝึ//p l ei1 n t i f/

plaintiffs

(n,(count))/plˈeɪntɪfs//เพล้น ถิ ฝึ สึ//p l ei1 n t i f s/

WordNet (3.0)WordNet (3.0)

plaintiff

(n)a person who brings an action in a court of law, Syn.complainant, Ant.defendant

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Plaintiff

n. [ F. plaintif making complaint, plaintive; in Old French equiv. to plaignant complainant, prosecutor, fr. plaindre. See Plaint, and cf. Plaintive. ] (Law) One who commences a personal action or suit to obtain a remedy for an injury to his rights; -- opposed to defendant. [ 1913 Webster ]

Plaintiff

a. See Plaintive. [ Obs. ] Prior. [ 1913 Webster ]

Chinese-English: CC-CEDICT DictionaryCC-CEDICT CN-EN Dictionary

起诉者