(แอนทิน' โนมี) n. ความขัดแย้งกันระหว่างกฎหรือหลักการ, คำพูดหรือข้อความที่ขัดกันเอง. -antinoic (al) adj., (contradiction)
(คันแทร'เรียนท) adj. ซึ่งขัดแย้งกัน, ซึ่งตรงกันข้ามกัน, See Also:contrariety n.
(ดิสคอ'เดินทฺ) adj. ซึ่งขัดแย้งกัน, บาดหมางกัน, ทะเลาะกัน, ต่อสู้กัน, ไม่เข้าหู, ห้วน, Syn.contradictory
(ดิสเครพ'เพินทฺ) adj. ไม่ลงรอยกัน, ไม่ตรงกัน, แย้งกัน, ไม่ประสานกัน, Syn.differing, discordant
(อินคัมแพท' ทะเบิล) adj. เข้ากันไม่ได้, ขัดแย้งกัน, ตรงกันข้าม, ต่อต้านกัน, ซึ่งไม่สามารถจะเป็นพร้อมกันได้, incompatibles บุคคลที่เข้ากันไม่ได้., See Also:incompatibility, incompatibleness n. incompatibly adv. -S .unadapted, discrepant
(อินเทอเฟียร์') vi. แทรกแซง, ยุ่ง, สอดแทรก, ก้าวก่าย, ขัดขา, รบกวน, แย้งกัน., See Also:interferer n. interferingly adv.
(ชัท'เทิลคอค) n. ลูกขนไก่, กีฬาแบดมินตัน, การตีลูกขนไก่, สิ่งที่โต้แย้งกัน, บุคคลที่ลังเล, บุคคลที่มีอารมณ์อ่อนไหว. vt. ส่งไปส่งมา, ส่งกลับไปมา. vt. เดินไปมา, ส่งไปมา adj. ไป ๆ มา ๆ , ลังเลใจ