-หาบมิได้, หาบ่มิได้-

(หาบอ-, หาบ่อ-) ว. ไม่มีเลย เช่น คนดีอย่างนี้หาบมิได้, บางทีใช้คร่อมกับคำอื่น เช่น เพชรเม็ดนี้หาตำหนิบ่มิได้.