60 ผลลัพธ์ สำหรับ 

*transitive*

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: transitive, -transitive-
ค้นหาอัตโนมัติโดยใช้transitive
NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
(adj)เกี่ยวกับสกรรมกริยา
(adj)เกี่ยวกับการส่งผ่านSee Also:เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง
(n)สกรรมกริยา
(adj)ซึ่งเป็นอกรรมกริยา
(adv)เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง
(n)ความเปลี่ยนแปลงSee Also:การผ่าน, การเคลื่อนย้าย
(n)สกรรมกริยา
(n)อกรรมกริยา
Hope Dictionary
(อินแทรน'ซิทิฟว) adj. (กริยา) ไม่มีกรรม. n. กริยาที่ไม่มีกรรม.See Also:intransitively adv. intransitiveness n.
กริยาที่ไม่มีกรรม
(แทรน'ซิทิฟว) adj. เกี่ยวกับสกรรมกริยา, เกี่ยวกับการผ่านหรือสิ่งผ่าน, เกี่ยวกับสภาพหัวเลี้ยวหัวต่อSee Also:transitivity n.
n. สกรรมกริยา
Nontri Dictionary
(adj)อกรรมกริยา
ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
ไม่ถ่ายทอด[คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗]
ถ่ายทอด[คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗]
ความสัมพันธ์ถ่ายทอด[คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗]
ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
(n)transitive verbThai Definition:คำกริยาที่ต้องมีกรรมหรือผู้กระทำมารับNotes:(ไวยากรณ์)
(n)intransitive verbSyn.กริยาอกรรมThai Definition:กริยาที่สำเร็จรูปได้ความบริบูรณ์โดยไม่ต้องมีกรรมรับNotes:(สันสกฤต/ไวยากรณ์)
(n)transitive verbThai Definition:คำกริยาที่ต้องมีกรรมมารับ
(n)intransitive verbThai Definition:คำกริยาที่ไม่ต้องมีกรรมมารับ
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
[sakammakriyā] (n, exp) EN: transitive verb  FR: verbe transitif [ m ]
[sombat kān thāithøt] (n, exp) EN: transitive property
WordNet (3.0)
(n)a transitive verb that takes both a direct and an indirect objectSyn.doubly transitive verb form
(adj)designating a verb that does not require or cannot take a direct objectAnt.transitive
(adv)in an intransitive mannerAnt.transitively
(n)a verb (or verb construction) that does not take an objectSyn.intransitive, intransitive verb form
(adj)designating a verb that requires a direct object to complete the meaningAnt.intransitive
(adv)in a transitive mannerAnt.intransitively
(n)a verb (or verb construction) that requires an object in order to be grammaticalSyn.transitive, transitive verb form
(n)the grammatical relation created by an intransitive verbSyn.intransitivenessAnt.transitivity
(n)the grammatical relation created by a transitive verbSyn.transitivenessAnt.intransitivity
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

a. [ L. intransitivus: cf. F. intransitif. See In- not, and Transitive. ] 1. Not passing farther; kept; detained. [ R. ] [ 1913 Webster ]

And then it is for the image's sake and so far is intransitive; but whatever is paid more to the image is transitive and passes further. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ]

2. (Gram.) Not transitive; not passing over to an object; expressing an action or state that is limited to the agent or subject, or, in other words, an action which does not require an object to complete the sense; as, an intransitive verb, e. g., the bird flies; the dog runs. [ 1913 Webster ]

☞ Intransitive verbs have no passive form. Some verbs which appear at first sight to be intransitive are in reality, or were originally, transitive verbs with a reflexive or other object omitted; as, he keeps (i. e., himself) aloof from danger. Intransitive verbs may take a noun of kindred signification for a cognate object; as, he died the death of a hero; he dreamed a dream. Some intransitive verbs, by the addition of a preposition, become transitive, and so admit of a passive voice; as, the man laughed at; he was laughed at by the man. [ 1913 Webster ]

adv. (Gram.) Without an object following; in the manner of an intransitive verb. [ 1913 Webster ]

a. [ L. transitivus: cf. F. transitif. See Transient. ] 1. Having the power of making a transit, or passage. [ R. ] Bacon. [ 1913 Webster ]

2. Effected by transference of signification. [ 1913 Webster ]

By far the greater part of the transitive or derivative applications of words depend on casual and unaccountable caprices of the feelings or the fancy. Stewart. [ 1913 Webster ]

3. (Gram.) Passing over to an object; expressing an action which is not limited to the agent or subject, but which requires an object to complete the sense; as, a transitive verb, for example, he holds the book. [ 1913 Webster ]

-- Tran"si*tive*ly, adv. -- Tran"si*tive*ness, n. [ 1913 Webster ]

CC-CEDICT CN-EN Dictionary
[     /     , bù jí wù dòng cí, ㄅㄨˋ ㄐㄧˊ ㄨˋ ㄉㄨㄥˋ ㄘˊ]intransitive verb[Add to Longdo]
[ , jí wù, ㄐㄧˊ ㄨˋ]transitive[Add to Longdo]
[    /    , jí wù dòng cí, ㄐㄧˊ ㄨˋ ㄉㄨㄥˋ ㄘˊ]transitive verb[Add to Longdo]
[ , shòu shì, ㄕㄡˋ ㄕˋ]object (of a transitive verb); to receive a task[Add to Longdo]
DING DE-EN Dictionary
intransitiv { adj }
intransitive[Add to Longdo]
intransitiv { adv }
intransitively[Add to Longdo]
transitiv { adj }
transitive[Add to Longdo]
transitiv; vorübergehend { adv }
transitively[Add to Longdo]
EDICT JP-EN Dictionary
[じどう, jidou](adj-no, n) (1) automatic; self-motion; (2) (abbr) { ling } (See 自動詞) intransitive verb; (P)#1305[Add to Longdo]
[かんぜんじどうし, kanzenjidoushi](n) { ling } (See 不完全自動詞) complete intransitive verb[Add to Longdo]
[じた, jita](n) (1) oneself and others; (2) transitive and intransitive; (P)[Add to Longdo]
[じどうし, jidoushi](n) { ling } intransitive verb (no direct obj)[Add to Longdo]
[すいいてき, suiiteki](adj-na) transitive[Add to Longdo]
[たどう, tadou](n) (abbr) { ling } (See 他動詞) transitive verb[Add to Longdo]
[たどうし, tadoushi](n) { ling } transitive verb (direct obj.)[Add to Longdo]
[ふかんぜんじどうし, fukanzenjidoushi](n) { ling } (See 完全自動詞) incomplete intransitive verb[Add to Longdo]
[あかす, akasu](v5s, vt) (1) to bore; to tire; to weary; to stultify; (2) (often intransitively as 〜に飽かして) to use lavishly (and without regret)[Add to Longdo]
[あかせる, akaseru](v1, vt) (1) (See 飽かす) to bore; to tire; to weary; to stultify; (2) (often intransitively as 〜に飽かせて) to use lavishly (and without regret)[Add to Longdo]
JDDICT JP-DE Dictionary
[たどうし, tadoushi](transitives) Verb[Add to Longdo]
[どうし, doushi](transitives) Verb[Add to Longdo]
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ