ฮีโมโกลบิน, เฮโมโกลบิน, สารสีแดงในเม็ดเลือดเป็นโปรตีนที่มีธาตุเหล็กเป็นองค์ประกอบ ทำหน้าที่ลำเลียงออกซิเจนไปยังส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย[พจนานุกรมศัพท์ สสวท.]

carboxy haemoglobin

คาร์บอกซีฮีโมโกลบิน, สารประกอบที่มีคาร์บอนมอนอกไซด์รวมอยู่กับอีโมโกลบินของเม็ดเลือดแดง[พจนานุกรมศัพท์ สสวท.]

Gene Clusters, Alpha Globin

ยีนในกลุ่มอัลฟ่า[การแพทย์]

Gene Clusters, Beta Globin

ยีนในกลุ่มเบต้า[การแพทย์]

Globin

กล็อบบิน, [การแพทย์]

Globin Gene Clusters

กลุ่มยีนของโกลบิน[การแพทย์]

Globin Genes

โกลบินยีน[การแพทย์]

Hemoglobin E

ฮีโมโกลบินอี[การแพทย์]

Methemoglobin

เมตเฮโมโกลบิน, สาร; เมธธีโมโกลบิน; เมทฮีโมโกลบิน[การแพทย์]

Methemoglobinemia

เมตเฮโมโกลบินนีเมีย, โรค; เมคฮีโมโกลบินีเมีย; เมทฮีโมโกลบินีเมีย; เมทฮีโมโกลบินในเลือด[การแพทย์]

Myoglobin

ไมโอโกลบิน, สาร; มัยโอโกลบิน; กล้ามเนื้อ; ไมโอโกลบิน[การแพทย์]

Myoglobin, Spermwhale

ไมโอโกลบินจากอสุจิของปลาวาฬ[การแพทย์]

Myoglobinuria

ไมโอโกลบินยูเรีย, ปัสสาวะมีโปรตีนจากกล้ามเนื้อ, มัยโอโกลบินในปัสสาวะ, ปัสสาวะออกมาสีดำเหมือนน้ำโคคาโคล่า[การแพทย์]

Thai-English: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)

เฮโมโกลบิน

(n)hemoglobin, See Also:haemoglobin, Syn.ฮีโมโกลบิน, Thai Definition:สารที่ให้สีแดงในเม็ดเลือดแดง, Notes:(อังกฤษ)

CMU English Pronouncing Dictionary Dictionary [with local updates]CMU Pronouncing Dictionary

hemoglobin

/HH IY2 M AH0 G L OW1 B AH0 N//ฮี เหมอะ โกล๊ว เบิ่น//hˌiːməglˈəʊbən/

polyhemoglobin

/P AA2 L IY2 HH AH0 M AA1 G L AH0 B IH0 N//พา ลี เหอะ ม้า เกลอะ บิ่น//pˌɑːlˌiːhəmˈɑːgləbɪn/

Oxford Advanced Learners Dictionary (pronunciation guide only)Oxford Advanced Learners Dictionary

hemoglobin

(n,(uncount))/hˌiːməglˈoubɪn//ฮี เหมอะ โกล๊ว บิ่น//h ii2 m @ g l ou1 b i n/

haemoglobin

(n,(uncount))/hˌiːməglˈoubɪn//ฮี เหมอะ โกล๊ว บิ่น//h ii2 m @ g l ou1 b i n/

WordNet (3.0)WordNet (3.0)

globin

(n)a colorless protein obtained by removing heme from hemoglobin; the oxygen carrying compound in red blood cells, Syn.haematohiston, hematohiston

haptoglobin

(n)a protein in plasma that binds free hemoglobin and removes it (as from wounds)

hemoglobin

(n)a hemoprotein composed of globin and heme that gives red blood cells their characteristic color; function primarily to transport oxygen from the lungs to the body tissues, Syn.Hb, haemoglobin

hemoglobinemia

(n)presence of excessive hemoglobin in the blood plasma, Syn.haemoglobinemia

hemoglobinopathy

(n)a blood disease characterized by the presence of abnormal hemoglobins in the blood, Syn.haemoglobinopathy

hemoglobinuria

(n)presence of hemoglobin in the urine, Syn.haemoglobinuria

myoglobin

(n)a hemoprotein that receives oxygen from hemoglobin and stores it in the tissues until needed

myoglobinuria

(n)the presence of myoglobin in the urine

oxyhemoglobin

(n)the bright red hemoglobin that is a combination of hemoglobin and oxygen from the lungs, Syn.oxyhaemoglobin

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53Collaborative International Dictionary (GCIDE)

globin

n. (Biochem.) a colorless protein obtained by removing heme from hemoglobin; the protein part of hemoglobin. [ WordNet 1.5 ]

Haemoglobin

n. Same as Hemoglobin. [ 1913 Webster ]

Haemoglobinometer

n. [ Haemoglobin + -meter. ] Same as Hemochromometer. [ 1913 Webster ]

Hemoglobin

n. [ Hemo- + globe. ] (Physiol.) The normal coloring matter of the red blood corpuscles of vertebrate animals. It is composed of hematin and globulin, and is also called haematoglobulin. In arterial blood, it is always combined with oxygen, and is then called oxyhemoglobin. It crystallizes under different forms from different animals, and when crystallized, is called haematocrystallin. See Blood crystal, under Blood. [ 1913 Webster ]

Hemoglobinometer

n. (Physiol. Chem.) Same as Haemochromometer. [ 1913 Webster ]

Methaemoglobin

n. [ Pref. met- + haemoglobin. ] (Physiol. Chem.) A stable crystalline compound obtained by the decomposition of hemoglobin. It is found in old blood stains. [ 1913 Webster ]

Oxyhemoglobin

{ } n. [ Oxy- (a) + haemoglobin, hemoglobin. ] (Physiol. Chem.) See Hemoglobin. [ 1913 Webster ]

Chinese-English: CC-CEDICT DictionaryCC-CEDICT CN-EN Dictionary

血红蛋白

[血红蛋白 / 血紅蛋白, xuè hóng dàn bái, ㄒㄩㄝˋ ㄏㄨㄥˊ ㄉㄢˋ ㄅㄞˊ]hemoglobin#23062[Add to Longdo]

血红素

[血红素 / 血紅素, xuè hóng sù, ㄒㄩㄝˋ ㄏㄨㄥˊ ㄙㄨˋ]hemoglobin#67263[Add to Longdo]

血色素

[血色素, xuè sè sù, ㄒㄩㄝˋ ㄙㄜˋ ㄙㄨˋ]hematin (blood pigment); heme; hemoglobin; also written 血紅蛋白|血红蛋白#70258[Add to Longdo]

卟啉

[卟啉, bǔ lín, ㄅㄨˇ ㄌㄧㄣˊ]porphyrin (organic chemical essential to hemoglobin and chlorophyll)#84342[Add to Longdo]

血液增强剂

[血液增强剂 / 血液增強劑, xuè yè zēng qiáng jì, ㄒㄩㄝˋ ㄧㄝˋ ㄗㄥㄑㄧㄤˊ ㄐㄧˋ]oxyglobin[Add to Longdo]

血蓝素

[血蓝素 / 血藍素, xuè lán sù, ㄒㄩㄝˋ ㄌㄢˊ ㄙㄨˋ]hemocyanin (protein in the blood of molluscs etc with a respiratory function similar to hemoglobin)[Add to Longdo]

高铁血红蛋白