*ไม้หันอากาศ*

น. อักษร ก คู่ ในหนังสือโบราณใช้แทนไม้หันอากาศตัวหนึ่ง เป็นตัวสะกดตัวหนึ่ง เช่น จกก = จัก หลกก = หลัก.

น. เครื่องหมายรูปสระดังนี้  ั ใช้แทนเสียงสระอะในกรณีที่มีตัวสะกด เช่น ก ะ ด = กัด, ไม้หันอากาศ หรือ หางกันหัน, ก็เรียก.

(วอ) พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เรียกว่า วอ แหวน เป็นอักษรตํ่า ใช้เป็นพยัญชนะต้นและใช้เป็นตัวสะกดในมาตราเกอวหรือแม่เกอว เช่น กล่าว นิ้ว, ใช้ประสมกับรูปไม้หันอากาศเป็นสระอัวในคำที่ไม่มีตัวสะกด เช่น ตัว มัว, ใช้เป็นสระอัวในคำที่มีตัวสะกด เช่น สวย รวม.

น. เรียกเครื่องหมายรูปสระดังนี้  ั ว่า ไม้หันอากาศ ใช้แทนเสียงสระอะในกรณีที่มีตัวสะกด เช่น ก ะ ด = กัด, หางกังหัน หรือ ไม้ผัด ก็เรียก.