*ไม่ชอบใจ*

อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อเวลาโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น, ชะ ชะชะ หรือ ชัดช้า ก็ว่า.

อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อเวลาโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น, ชะ ชะชะ หรือ ชะช้า ก็ว่า.

อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น.

ก. กำลังจะร้องไห้ เช่น เด็กน้อยพอหันมาไม่พบแม่ก็เบะ, เหยียดปากแสดงความไม่ชอบใจหรือระอาใจเป็นต้น เช่น เห็นอาหารไม่ถูกใจ เขาก็เบะปาก.

ก. ไม่พอใจ, ไม่ชอบใจ.

ก. เกลียดเพราะรู้สึกขยะแขยงหรือไม่ชอบใจเป็นต้น.