*ไจ*

ว. บ่อย ๆ, เนือง ๆ.

น. ด้ายหรือไหมที่แยกจากเข็ดแล้วมัดผูกไว้เพื่อไม่ให้ยุ่ง, ลักษณนามเรียกด้ายหรือไหมที่แยกออกจากเข็ดแล้วเช่นนั้น เช่น ด้ายไจหนึ่ง ด้าย ๒ ไจ.

น. ปีชวด.

ว. เนือง ๆ, บ่อย ๆ, เป็นอยู่อย่างนั้น, จะไจ้ ก็ว่า.

(ไจฺร) จร, จากไป, เช่น แลเอกจักร เจียรไจร (สมุทรโฆษ).

(-ไจ) น. คนซักฟอก, คนทำความสะอาด.

น. ชื่อไก่ชนิดหนึ่ง เช่น ไก่แก้วขันไจ้ไจ้ (ลอ).

ลักษณนามเรียกด้ายหรือไหมหลาย ๆ ไจรวมกัน.

(-ปัดไจ) น. เครื่องอาศัยเลี้ยงชีวิตของบรรพชิตในพระพุทธศาสนา ๔ อย่าง คือ จีวร (ผ้านุ่งห่ม) บิณฑบาต (อาหาร) เสนาสนะ (ที่อยู่) คิลานเภสัช (ยา).

น. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชทางเหนือ ท้ายศกเป็นเลข ๒ ตามศักราชโบราณแต่ตรงกับสัปตศกตามจุลศักราช. (ดู กาบไจ้ ประกอบ).

(ถุนลัดไจ) น. ชื่ออาบัติจำพวกหนึ่งในอาบัติทั้ง ๗ จัดไว้ในพวกลหุกาบัติคืออาบัติเบาที่เปรียบด้วยลหุโทษ.

(ทะโนปะไจ) น. การสะสมทรัพย์.

น. เครื่องปั่นด้ายด้วยมือ และใช้ถ่ายด้ายที่ทำเป็นไจหรือเข็ดแล้วเข้าหลอด.