adj. มีเสียงแหบหรือห้าว, ซึ่งออกเสียงไม่ประสานกัน, Syn.cacophonic
(คะคอฟ'ฟะนี) n. เสียงแหบ, เสียงห้าว, เสียงที่ไม่ประสานกัน, Syn.dissonance
(แครคทฺ) adj. แตก, เป็นรอยแตก, ได้รับความเสียหาย, ได้รับบาดเจ็บ, บ้า, เสียงแตก, เสียงแหบ, See Also:crackedness n., Syn.split
(โครค) { croaked, croaking, croaks } vi. ร้องเสียงแหบแห้ง, ร้องเสียงอย่างกบ, ตาย. vt. ออกเสียงหรือพูดเสียงแหบแห้ง n. การร้องเสียงหรือออกเสียงดังกล่าว
(โคร'คี่) adj. มีเสียงแหบแห้ง
(แกรฟ'เวิล) n. กรวด, หินเล็ก ๆ , ลูกรัง vt. ปูหรือโรยกรวด, ทำให้ฉงน, ทำให้ระคายเคือง, ยั่วโมโห, กระตุ้น, เกยตื้น. adj. เสียงเสียดสี, เสียงแหบ, See Also:gravelish adj.
(แกรฟ'วะลี่) adj. เสียงแหบ
(กรัฟ) adj. เสียงแหบ, เสียงห้าว, หยาบคาย, กระด้าง., See Also:grufffish adj. gruffness n., Syn.blunt, abrupt
(ฮอร์ซ) adj. เสียงแหบ, เสียงห้าว, เสียงต่ำ., See Also:hoarseness n., Syn.harsh, rough
(ฮอร์'เซิน) vt., vi. ทำให้เสียงแหบ, กลายเป็นเสียงแหบ
(รอ'เคิส) adj. เข้มงวด, เสียงห้าว, เสียงแหบแห้ง., See Also:raucousness n. raucity n., Syn.harsh, strident, noisy
(โธรท'ที) adj. เกิดจากลำคอ, เปล่งจากลำคอ, เสียงแหบ, เสียงห้าว, เสียงลำคอ, เสียงโครกคราก, See Also:throatily adv. throatiness n.