*เมืองสวรรค์*

(เมน, เม-รุ-) น. ชื่อภูเขากลางจักรวาล มียอดเป็นที่ตั้งแห่งเมืองสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ซึ่งพระอินทร์อยู่

น. แดน เช่น เมืองมนุษย์ เมืองสวรรค์ เมืองบาดาล, ประเทศ เช่น เมืองไทย เมืองจีน เมืองลาว

น. วิมาน, ฟ้า, เมืองสวรรค์.

(สะหฺวันคะบอดี) น. เจ้าเมืองสวรรค์ คือ พระอินทร์.