*หลาว*

ก. พุ่งตัวลงน้ำพร้อมกับเหยียดแขนทั้ง ๒ แนบข้างศีรษะ.

น. ไม้ที่เสี้ยมแหลม เป็นอาวุธสำหรับแทง, โดยปริยายเรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น หลาวทองเหลือง.

ดู เหลาชะโอน.

น. เรียกทิศที่โหรถือว่าไม่ดี.

น. เครื่องยิงสัตว์ ใช้หอก หรือปืน หรือหลาว ขัดสายใยไว้ เมื่อคนหรือสัตว์ไปถูกสายใยเข้า ก็ลั่นแทงเอาหรือยิงเอา ใช้อย่างเดียวกับหน้าไม้ก็ได้.

ก. หมุนรอบ, เวียนรอบ, เช่น ให้เอาหลาวเหลกตอกลงไปโดยช่องหูให้แน่นกับแผ่นดิน แล้วจับเท้าทังสองหันเวียนไปดั่งบุทคลทำบังเวียน (สามดวง).

น. ศัสตราที่พุ่งด้วยมือ เช่น หอก หลาว.

หอก, หลาว.

น. หลาว, หอก.

น. หลาว, เหล็กแหลม.

แหย่ เช่น ผู้ใดเอาหอกดาบแหลนหลาวสาระพะสิ่งใดแส่เรือนแทงเรือนท่าน (สามดวง), เอาหอกทวนทิ่มแส่แหย่เรือนท่าน (สามดวง).