*ลูกหม้อ*

น. ชื่อพันธุ์ของปลากัด (Betta splendensRegan) ในวงศ์ Belontiidae ที่ผ่านการคัดเลือกพันธุ์จากปลากัดป่าแล้วดูแลรักษาและคัดกันต่อมาอีกจนมีลักษณะเด่นพิเศษเพื่อการต่อสู้ คือ มีรูปร่างล่ำสัน ครีบต่าง ๆ สั้น ทำให้ปราดเปรียวและอดทนกว่าปลากัดจีนซึ่งเป็นชื่อปลากัดอีกพันธุ์หนึ่ง ปลาลูกหม้อโดยทั่วไปมีสีแดงเข้ม เขียว ฟ้า หรือน้ำเงิน เหลือบเป็นประกายอยู่ในตัวเดียวกัน

โดยปริยายหมายถึงผู้มีวิชาชีพโดยสืบต่อเชื้อสายกันมาหรือทำงานในสังกัดนั้น ๆ มาตั้งแต่เดิม.

น. ลูกควายตัวเล็ก ๆ เรียกตามเสียงที่มันร้อง, ลูกหม่อ หรือ ลูกแหง่ ก็เรียก.

น. ลูกควายตัวเล็ก ๆ เรียกตามเสียงที่มันร้อง, ลูกหม่อ หรือ ลูกกะแอ ก็ว่า

น. ชื่อปลากัดที่เกิดจากการผสมพันธุ์ระหว่างปลากัดลูกหม้อหรือปลากัดหม้อกับปลากัดลูกป่าหรือปลากัดป่าหรือปลาป่าซึ่งต่างก็เป็นชนิด Betta splendens Regan ในวงศ์ Belontiidae เช่นเดียวกัน ปลากัดพันธุ์นี้มีสีลำตัวและครีบออกแดง รูปร่างก้ำกึ่งระหว่างพันธุ์ทั้งสองเนื่องจากไม่มีคุณสมบัติด้านความทะมัดทะแมงและสีสันตลอดจนชั้นเชิงการต่อสู้ จึงไม่ค่อยนิยมเลี้ยงกัน.

น. เรียกลูกควายตัวเล็ก ๆ ตามเสียงที่มันร้อง ว่า ลูกหม่อ.