10 ผลลัพธ์ สำหรับ 

*ยาฝิ่น*

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: ยาฝิ่น, -ยาฝิ่น-
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
น. ยาเสพติดชนิดหนึ่งทำจากยางฝิ่น.
น. หัวหน้าคนงานที่เป็นชาวจีน (ใช้เฉพาะในสถานที่ทำการร่วมกันมาก ๆ เช่น บ่อนหรือโรงสุรายาฝิ่น).
เรียกยาฝิ่นว่า ยา ก็มี เช่น โรงยา
ว. เรียกคนติดเหล้า กัญชา และยาฝิ่น ว่า คนสามเมา.
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
[rōng yāfin] (n, exp) EN: opium den ; opium parlour
[thāt yā fin] (n, exp) EN: slave to opium
[yāfin] (n) EN: opium  FR: opium
NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
(n)สารละลายของฝิ่นผสมแอลกอฮอล์See Also:ยาฝิ่นผสมแอลกอฮอล์
Hope Dictionary
n. โรงยาฝิ่น
(สเทม) n. ลำต้น, ก้าน, ก้านใบ, ก้านดอก, ก้านผลไม้, ลำต้นกล้วย, สิ่งที่คล้ายใบหรือก้านดอก, ส่วนที่ยาวเรียว, เท้า, ขา, ตระกูล, เชื้อสาย, เหล่ากอ, ปุ่มไขลานนาฬิกา, ไส้หลอดอิเล็กทรอนิกส์, ตัวคำศัพท์, เสาหัวเรือ, หัวเรือ, บ้องยาฝิ่น, ถนนใหญ่. vt. เอาก้านออก. vi. กำเนิด, เกิดจาก vt. หยุดยั้ง, ยับยั้ง, สกัด, ระงับ
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ