*ยกกำลัง*

น. เส้นหรือพื้นที่ซึ่งถือว่าเป็นส่วนรองรับรูปเรขาคณิต เช่น ฐานของสามเหลี่ยม ฐานของกรวย, จำนวนที่ใช้เป็นหลักในการสร้างจำนวนอื่น ๆ โดยการยกกำลังหรือหาค่าของลอการิทึม เช่น จำนวน ๓ ใน ๓^๔ (= ๘๑) จำนวน ๗ ใน log₇ 49 (= ๒), จำนวนที่บอกปริมาณในแต่ละหลักของตัวเลข เช่น เมื่อ ๖๓๕ เป็นตัวเลขฐาน ๑๐ ใช้สัญลักษณ์ว่า ๖๓๕_๑๐ ซึ่งแทน ๕ + (๓ x ๑๐) + (๖ x ๑๐^๒) เมื่อ ๖๓๕ เป็นตัวเลขฐาน ๗ ใช้สัญลักษณ์ว่า ๖๓๕_๗ ซึ่งแทน ๕ + (๓ x ๗) + (๖ x ๗^๒).

(ดัดชะนี) น. จำนวนที่เขียนไว้บนมุมขวาของอีกจำนวนหนึ่งซึ่งเรียกว่า ฐาน เพื่อแสดงการยกกำลังของฐานนั้น เช่น ๓^๒ ๒ เป็นดรรชนีของ ๓

(ดัดชะนี) น. จำนวนที่เขียนไว้บนมุมขวาของอีกจำนวนหนึ่งซึ่งเรียกว่า ฐาน เพื่อแสดงการยกกำลังของฐานนั้น เช่น ๓^๒ โดย ๒ เป็นดัชนีของ ๓

สังขยาจำนวนสูงเท่ากับโกฏิยกกำลัง ๗ หรือ ๑ มีศูนย์ ๔๙ ตัว.

น. ลอการิทึมของจำนวนใดจำนวนหนึ่งบนฐานที่กำหนดให้ คือ จำนวนที่บ่งแสดงกำลังของฐาน ซึ่งเมื่อฐานยกกำลังด้วยจำนวนนี้แล้วย่อมมีค่าเท่ากับจำนวนที่กำหนดนั้น เช่น ลอการิทึมของ ๔๙ บนฐาน ๗ คือ ๒ (เขียนเป็นสัญลักษณ์ว่า log₇49 = 2) ซึ่งหมายความว่า ๗๒ = ๔๙.

น. จำนวนเต็มหรือจำนวนตรรกยะที่ใช้ยกกำลังจำนวนจริง เช่น ๗๓ มี ๓ เป็นเลขชี้กำลัง.

(อะพะพะ) น. ชื่อจำนวนนับอย่างสูง เท่ากับโกฏิยกกำลัง ๑๑.

(อะสงไข) น. ชื่อมาตรานับจำนวนใหญ่ที่สุด คือ โกฏิยกกำลัง ๒๐.