*มีครรภ์*

(กะละละ) น. รูปเริ่มแรกที่ปฏิสนธิในครรภ์มารดา เช่น ผู้หญิงอันมีครรภ์ด้วยชลามพุชโยนิ เมื่อแรกก่อเป็นนั้นน้อยนักหนา เรียกชื่อว่า กลละหัวปีมีเท่านี้ (ไตรภูมิ).

(คับ, คับพะ-, คัน) น. ห้อง, ท้อง เช่น หญิงมีครรภ์ (ใช้เฉพาะผู้หญิงที่มีลูกอยู่ในท้อง).

(เคฺราหะนี) น. ครรภ์ เช่น สํสุทธเคราหณี ว่า มีครรภ์เป็นที่ปฏิสนธิอันหมดจดดี.

ก. เริ่มมีครรภ์.

ว. มีครรภ์จวนจะครบกำหนดคลอด.

น. ชื่อโรคจำพวกหนึ่งที่มีสารน้ำอยู่ในท้องมาก ทำให้ท้องโตอย่างหญิงมีครรภ์ มักมีสาเหตุมาจากโรคตับ.

น. โรคบิดที่เป็นแก่หญิงมีครรภ์แก่จวนจะคลอด.

ก. มีลูกอยู่ในท้อง, มีครรภ์ ก็ว่า.