*ปลิง*

ก. รู้สึกตะขิดตะขวงใจเหมือนจะกินนํ้าเห็นปลิงอยู่ในนํ้าก็กินไม่ลง.

น. นกชนิดหนึ่ง.

น. เหล็กปลายแหลม ๒ ข้าง รูปคล้ายตัว U หรือเขี้ยวของตะขาบ สำหรับตอกเพลาะกระดานยึดให้แน่นสนิท เช่น ตะปูตะปลิงยิงตรึงกระชับชิด (ม. ร่ายยาว กุมาร), เขี้ยวตะขาบ ตัวปลิง หรือ ปลิง ก็เรียก.

(-ปฺลิง) น. ชื่อไม้ต้นชนิด Averrhoa bilimbi L. ในวงศ์ Oxalidaceae ใบคล้ายใบมะยม ผลยาวคล้ายมะดันแต่มีร่องตื้น ๆ รสเปรี้ยว.

น. เหล็กปลายแหลม ๒ ข้าง รูปคล้ายตัว U หรือเขี้ยวของตะขาบ สำหรับตอกเพลาะกระดานยึดให้แน่นสนิท, เขี้ยวตะขาบ ตะปลิง หรือ ปลิง ก็เรียก.

น. ชื่อตะไบชนิดหนึ่ง มีรูปเหมือนท้องของปลิง คือข้างหนึ่งโค้ง อีกข้างหนึ่งแบน. ว. เรียกสิ่งอื่น ๆ ที่มีรูปเหมือนท้องของปลิง เช่น กำไลท้องปลิง.

ก. เอาปลิงมาวางไว้ตรงที่ที่ต้องการให้ดูดเลือดเสียออก.

(ปฺลิง) น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังหลายชนิด ในชั้น Hirudinea ลำตัวกลมยาว ยืดหดได้ เกาะคนหรือสัตว์เลือดอุ่นเพื่อดูดกินเลือด ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในน้ำจืด เช่น ปลิงควาย ( Hirudo medicinalisLinn.), ปลิงเข็ม[ Hirudinaria manillensis (Lesson) ].

ดู ทาก ๑.

น. ชื่องูนํ้าจืดขนาดเล็กชนิด Enhydris plumbea (Boie) ในวงศ์ Colubridae ตัวยาวประมาณ ๔๐ เซนติเมตร หัวมน ลำตัวสีเขียวอมเทา ท้องขาว สามารถดีดตัว แทนการเลื้อยไปได้ในระยะสั้น ๆ มีพิษอ่อนมาก.

น. เหล็กปลายแหลม ๒ ข้าง รูปคล้ายตัว U หรือเขี้ยวของตะขาบ สำหรับตอกเพลาะกระดานยึดให้แน่นสนิท, เขี้ยวตะขาบ ตะปลิง หรือ ตัวปลิง ก็เรียก.

น. ขั้วผลไม้ติดต่อกับก้าน โดยมากเป็นขั้วทุเรียนที่หลุดจากกันได้, ปากปลิง ก็เรียก.

น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในชั้น Holothuroidea ลำตัวรูปทรงกระบอกยืดหดได้ หัวท้ายมนกลม อาศัยอยู่ในทะเล บางชนิดรับประทานได้ เช่น ปลิงขาว ( Holothuria scabra Jaeger) ปลิงดำ ( H. atra Jaeger) ในวงศ์ Holothuriidae.

น. ขั้วผลไม้ติดต่อกับก้าน โดยมากเป็นขั้วทุเรียนที่หลุดจากกันได้, ปลิง ก็เรียก.

ก. จับหรือยึดสิ่งใดไว้เพื่อทรงอยู่ เช่น นกเกาะกิ่งไม้ แมงมุมเกาะฝา, เอาสิ่งมีขอเป็นต้นเกี่ยวเข้ากับสิ่งอื่นเพื่อให้ติดอยู่ เช่น เอาขอเกาะต้นไม้, โดยปริยายหมายความถึงอาการที่เข้าไปติดแน่นอยู่ เช่น ปลิงเกาะ หรือเข้าเป็นหมู่หรือกลุ่มเดียวกัน เช่น ดินเกาะเป็นก้อน บินเกาะหมู่ วิ่งเกาะกลุ่ม

น. ชื่องู ๒ ชนิด คือ งูกะปะ [ Calloselasma rhodostoma (Boie) ] ในวงศ์ Viperidae และงูปลิง [ Enhydris plumbea (Boie) ] ในวงศ์ Colubridae ทั้ง ๒ ชนิดเมื่อตกใจจะดีดตัวแทนการเลื้อยไปได้ในระยะสั้น ๆ.

ก. นำไม้ตั้งแต่ ๒ ชิ้นมาบากหรือเจาะตรงปลายแล้วประกอบเข้าด้วยกัน ใช้ลูกสลักไม้หรือปลิงเหล็กยึดปลายนั้นให้แน่น.

น. เหล็กปลายแหลม ๒ ข้าง รูปคล้ายตัว U หรือเขี้ยวของตะขาบ สำหรับตอกเพลาะกระดานยึดให้แน่นสนิท, ตะปลิง ตัวปลิง หรือ ปลิง ก็เรียก

(คฺลิง) ก. คลึง เช่น นกปลิงคลิงคน- ธบุษปรัตนบังอร (สมุทรโฆษ).

น. ปลิง, ชัลลุกา ก็ใช้.

(ชันลุกา) น. ปลิง.

ก. สูบด้วยปาก เช่น ดูดนมแม่ ปลิงดูดเลือด, ทำให้เคลื่อนเข้าหาด้วยแรงอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น แม่เหล็กดูด โคลนดูด, โดยปริยายหมายถึงดึงไปจนหมด เช่น คาสิโนเป็นสถานที่ดูดทรัพย์ของนักพนัน.

น. เหล็กเครื่องมือใช้ถูไม้หรือโลหะอื่น ๆ ให้เกลี้ยงเกลาเป็นต้น ที่ผิวหน้าทั้ง ๒ ด้านบั้งเป็นรอยหยาบ ๆ มีหลายชนิด เช่น ตะไบท้องปลิง ตะไบหางหนู.

เรียกตัวหนังใหญ่ที่สลักเป็นรูปลิงขาวจับลิงดำมัด เพื่อพาไปหาฤๅษี.

ว. ที่อยู่หรือเกิดในทะเล เช่น สาหร่ายทะเล ปลิงทะเล แมงดาทะเล.

น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังพวกปลิง ในชั้น Hirudinea ลำตัวกลมยาวเป็นปล้อง ยืดหดได้มาก อาศัยบนบก ตามป่า ต่อมน้ำลายสร้างสารฮิรูดิน (hirudin) เมื่อดูดกินเลือดสัตว์เลือดอุ่นทำให้เลือดไม่แข็งตัว เช่น ชนิด Haemadipsa interrupta Moore ในวงศ์ Haemadipsidae, ปลิงบก ก็เรียก.

ก. ทำให้แผลติดกันโดยใช้เอ็นหรือไหมเย็บ หรือใช้ปลิงเกาะ.

(-ดบ) น. ปลิง (สัตว์).