14 ผลลัพธ์ สำหรับ 

*บรรพกาล*

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: บรรพกาล, -บรรพกาล-
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
น. ดั้งเดิม.
น. ผู้ที่อยู่ในพื้นถิ่นหนึ่ง ๆ เช่น ชาวบ้านแถบอัมพวา, ประชาชนทั่วไป เช่น ชาวบ้านอย่างเราจะไปรู้เรื่องอะไร, ผู้ที่อยู่ใกล้ชิดธรรมชาติ และมีวิถีชีวิตแบบบรรพกาล, ผู้ที่มีชีวิตแบบเรียบง่าย ธรรมดา มักจะด้อยการศึกษา.
(มอระ-) น. สิ่งที่ตกทอดมาจากบรรพบุรุษหรือที่สืบทอดมาแต่บรรพกาล
ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
ภูมิอากาศบรรพกาล[ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖]
ภูมิอากาศบรรพกาลวิทยา[ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖]
ภาวะแม่เหล็กบรรพกาล[ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖]
ภูมิอากาศบรรพกาล[ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖]
ภูมิอากาศบรรพกาลวิทยา[ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖]
ภาวะแม่เหล็กบรรพกาล[ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖]
บรรพกาลนิยม[วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕]
บรรพกาลนิยมเชิงวัฒนธรรม[วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕]
บรรพกาลนิยมเชิงประวัติศาสตร์[วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕]
Hope Dictionary
(พริม'มิทิฟว) adj. แรกเริ่ม, เบื้องต้น, สมัยแรก, ดั้งเดิม, บรรพกาล, ดึกดำบรรพ์, ยังป่าเถื่อน, ง่าย ๆ , หยาบ, พื้นฐาน. n. คนสมัยดึกดำบรรพ์, นักศิลปะที่เรียนด้วยตนเอง, ผลงานของนักศิลปะที่เรียนรู้ด้วยตนเองSee Also:primitiveness n. primitivity n. คำที่มี
Nontri Dictionary
(adj)ครั้งแรกเริ่ม, ในยุคแรก, แต่บรรพกาล
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ