*ตัวทำละลาย*

ว. ไม่เข้มข้น, เข้มข้นน้อยลงเพราะเติมตัวทำละลายเช่นนํ้าเพิ่มลงไป, มีตัวทำละลายมาก มีตัวถูกละลายน้อย เช่น สารละลายกรดเจือจาง, (ใช้แก่สารละลาย).

น. สารละลายที่ใช้เอทิลแอลกอฮอล์เป็นตัวทำละลาย เช่น ทิงเจอร์ไอโอดีน คือ สารละลายที่เกิดจากการละลายผลึกไอโอดีนในเอทิลแอลกอฮอล์.

น. สารละลายของกรดซึ่งใช้นํ้าเป็นตัวทำละลาย.

น. แอลกอฮอล์ชนิดหนึ่ง มีสูตร CH₃OH ลักษณะเป็นของเหลวใส ไม่มีสี มีจุดเดือด ๖๔.๖ °ซ. จุดไฟติด เป็นพิษ เมื่อดื่มเข้าไปจะทำให้ตาบอดได้ ใช้ประโยชน์เป็นตัวทำละลาย เชื้อเพลิง และใช้สังเคราะห์สารเคมีบางอย่าง เช่น ฟอร์มาลดีไฮด์, เมทานอล ก็เรียก.

น. น้ำมันชักเงาประเภทหนึ่งที่ใช้ทาหรือพ่นเคลือบผิววัตถุให้เป็นเงามันและสวยงาม ประกอบด้วยตัวทำละลายที่ระเหยแห้งได้ง่าย เช่น เอทิลแอลกอฮอล์ (ethyl alcohol) บิวทิลแอซีเทต (butyl acetate) และตัวถูกละลาย เช่น ไนโตรเซลลูโลส (nitrocellulose) ไวนิลเรซิน (vinyl resin) เมื่อนำไปทาหรือพ่นผิววัตถุ ตัวทำละลายจะระเหยแห้งไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งตัวถูกละลายให้เป็นของแข็งเคลือบผิววัตถุเป็นเงามัน มีหลายชนิด เช่น ชนิดใช้กับพื้นไม้ ชนิดใช้กับพื้นโลหะ ชนิดใช้พ่นเคลือบเส้นผมให้ทรงรูป ชนิดใช้ทาเคลือบเล็บ.

น. สารประกอบอินทรีย์ประเภทหนึ่ง มีสูตรทั่วไปเป็น R–O–R โดยทั่วไปมักหมายถึง ไดเอทิลอีเทอร์ ซึ่งมีสูตร C₂H₅–O–C₂H₅ ลักษณะเป็นของเหลว ใส ไม่มีสี มีจุดเดือด ๓๔.๖ ํซ. ไวไฟมาก ใช้ประโยชน์เป็นยาดมสลบ เป็นตัวทำละลาย และใช้นำไปเตรียมสารเคมีอื่น.

น. แอลกอฮอล์ชนิดหนึ่ง มีสูตร C₂H₅OH ลักษณะเป็นของเหลว ใสไม่มีสี มีจุดเดือด ๗๘.๕ ํซ. จุดไฟติด ดื่มเข้าไปทำให้เกิดอาการมึนเมา เป็นองค์ประกอบสำคัญของสุราเมรัยทุกประเภท ใช้ประโยชน์เป็นตัวทำละลาย เป็นเชื้อเพลิงและใช้สังเคราะห์สารเคมีอื่นได้มากมาย.