ว. กระย่องกระแย่ง, ซ่องแซ่ง ก็ว่า.
น. ที่มั่วสุมชุมนุมกันลับ ๆ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ซ่องการพนัน ซ่องโจร ซ่องโสเภณี.
น. เป็นฐานความผิดอาญา ที่ผู้กระทำ สมคบกันตั้งแต่ ๕ คนขึ้นไป เพื่อกระทำความผิดอย่างใดอย่างหนึ่ง ตามที่ประมวลกฎหมายอาญาบัญญัติไว้ เช่น ความผิดเกี่ยวกับการปกครอง ความผิดเกี่ยวกับชีวิตและร่างกาย และความผิดนั้นมีกำหนดโทษจำคุกอย่างสูงตั้งแต่ ๑ ปีขึ้นไป.
ก. รวบรวมผู้คนอย่างลับ ๆ เพื่อกระทำการใหญ่อย่างใดอย่างหนึ่ง.
ก. คบหากัน เช่น อย่าซ่องเสพคนพาล
ว. เงื่อง, เซื่อง, เช่น นกยางเดินซ่อง ๆ.
ว. กระย่องกระแย่ง เช่น เขาไม่มีแรง เดินซ่องแซ่ง, กระซ่องกระแซ่ง ก็ว่า.
ก. ร้องพร้อม ๆ กัน, ร้องสรรเสริญ.
ก. ร้องพร้อม ๆ กัน, ร้องสรรเสริญ, เช่น ซ้องสาธุการ
น. ชื่อไม้พุ่มเตี้ยชนิด Gmelina philippensisCham. ในวงศ์ Labiatae ดอกสีเหลืองออกเป็นช่อห้อย มีใบประดับสีขาวอมเขียวตลอดช่อ ราก ใบ และผลใช้ทำยา ผลเชื่อมกินได้, ช้องแมว ซองแมว หรือ ข้าวจี่ ก็เรียก.
ว. ซ่องซ่อง, เงื่อง, เซื่อง, บางทีเขียนเป็น ซซ่อง ก็มี เช่น เถ้าก็ชุลมุนไปซซ่อง ยังช้นนช่องดงดอย (ม. คำหลวง มหาพน).
ก. เปล่งเสียงแสดงความนิยมยินดีหรือสรรเสริญกันทั่วไป.
น. นกยาง เช่น กระจาบกระเจ้าจับ ซ้องศัพทอึงอล.
(ทอระสองทอระสุม) ก. ซ่องสุม, ประชุมกัน, เช่น ดูทรสองทรสุมผกา (ม. คำหลวง มหาพน).
ดังขึ้นพร้อมกัน, แซ่ซ้อง, (หมายเอาเสียง).
น. หญิงผู้เป็นหัวหน้าซ่องโสเภณี, ผู้หญิงผู้เป็นหัวหน้าควบคุมดูแลเลี้ยงหญิงสาวไว้บำเรอชาย.
น. การเปล่งวาจาว่าชอบแล้วเมื่อเวลาเห็นควรหรือยกย่องสรรเสริญ เช่น แซ่ซ้องสาธุการ กล่าวสาธุการขึ้นพร้อม ๆ กัน
ก. ปะปนโดยไม่เลือกเช่นในการคบค้าสมาคมหรือในการซ่องเสพเป็นต้น เช่น สำส่อนทางเพศ จะเป็นเอดส์ไม่รู้ตัว อย่าสำส่อนในการกินอาหาร.