*ชำนิ*

ก. ขี่ เช่น ชำนิโคคำแหงแรง. (ข. ชิะ). น. พาหนะ เช่น ย่อมอัษฎคชำนวยพงศ์ ควรเปนชำนิผจง แก่นฤบดีดีจริง (สมุทรโฆษ).

ก. รู้ชัดเจน, เชี่ยวชาญ, คล่องแคล่ว.

ก. เชี่ยวชาญมาก, สันทัดจัดเจน.

(-วิด) ว. ฉลาด, ชำนิชำนาญ, รอบรู้ในการอันใดอันหนึ่ง, เช่น อัศวโกวิท ว่า ผู้มีความชำนาญในเรื่องม้า.

ว. สีดำ, โบราณเขียนเป็น จกรูน ก็มี เช่น ช้างสารชำนิเมามัน หลากหลากหลายพรรณ แลหน้าจกรูนแสงนิล (อนิรุทธ์).

ก. ชำนิชำนาญ.

ว. สันทัดจัดเจน, ชํ่าชอง, มีความชำนิชำนาญมาก.

ว. ชำนิชำนาญ, เชี่ยวชาญ, เช่น มีความรู้แตกฉาน.

(นิดตะยะ-) น. นิติ เช่น ผู้ชำนินิตยสาตรไสย (ตะเลงพ่าย).

ว. เชี่ยวชาญ, ชำนิชำนาญ, (ใช้แก่สติปัญญา), เฟื่องฟุ้ง ก็ว่า.