*ควรทำ*

ไม่ควรทำแต่ยังกล้าทำ เช่น ขืนกิน ขืนสู้, ไม่ยอมทำตาม เช่น ขืนคำสั่ง.

เป็นคำช่วยกริยาในความคล้อยตาม เช่น ควรทำ ควรกิน.

ก. ไปไหน ๆ เพื่อความเพลิดเพลินตามสบาย เช่น ไปเที่ยวงานกาชาด, กิริยาที่ไปที่โน่นที่นี่เรื่อยไป เช่น ฉันเที่ยวตามหาเธอทั้งวัน, กิริยาที่ไปหรือทำในหลายที่ทั่ว ๆ ไป ใช้ประกอบกับกริยาอื่น ผู้พูดพูดในทำนองไม่เห็นด้วยว่าควรทำ เช่น เรื่องนี้เป็นความลับ อย่าเที่ยวพูดไปนะ.

(ทุดงคะวัด) น. กิจอันภิกษุผู้ถือธุดงค์ควรทำ.

ว. ถือเป็นเรื่องที่ตนควรทำให้, เอาเป็นธุระ ก็ว่า.

น. ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี, ความรู้สึกว่าอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ.

ก. รู้ไม่ถึงว่าอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ.

(-ทะยะ-) ว. ควรทำให้สำเร็จ.

โดยปริยายหมายถึงมัวเมาจนขาดสติ ทำสิ่งที่ไม่ควรทำ.

(อะกะระนี, อะกอระนี) น. กิจที่ไม่ควรทำ.

ว. น่าเกลียด, น่าอาย, อย่างที่ไม่ควรทำ.