*ขย่อน*

(ขะย่อน) ก. อาการขยับขึ้นขยับลง, กระย่อน หรือ กระหย่อน ก็ว่า

ทำอาการจะอาเจียน.

(-ขะหฺย่อน) ก. ทำ ๆ หยุด ๆ ไม่ให้เสร็จในรวดเดียว.

(-ขะย่อน) ก. มีอาการพะอืดพะอมจวนจะอาเจียน.

ก. ขย้อน คือ อาการขยับขึ้นขยับลง, กระหย่อน ก็ใช้

ก. ขย้อน คือ อาการขยับขึ้นขยับลง เช่น พระยานั่งอยู่แลกระหย่อนองค์โลดขึ้นทั้งนั้นก็ดี ขึ้นสูงได้ ๑๘ ศอก (ไตรภูมิ; สรรพสิทธิ์; พงศ. เหนือ), กระย่อน ก็ใช้.