*กะพริบ*

(-ปฺริบ) ก. กะพริบ, มักใช้ซํ้าคำว่า กะปริบ ๆ หมายความว่า กะพริบถี่ ๆ เช่น ทำตากะปริบ ๆ, ปริบ ๆ ก็ว่า.

น. ระยะเวลาเท่ากับการกะพริบตาครั้งหนึ่งซึ่งสั้นมาก เช่น งานนี้รับรองชั่วพริบตาเดียวก็เสร็จแล้ว.

ว. ไม่ง่วง, ไม่กะพริบง่าย.

ว. อาการที่ตาเหลือกขึ้นและไม่กลับลงมาตามเดิม, อาการที่นอนหลับตาไม่ลง, อาการที่ตายแล้วยังลืมตาอยู่, อาการที่ตาไม่กะพริบ.

(ปฺริบ-) ก. กะพริบถี่ ๆ เช่น ทำตาปริบ ๆ, กะปริบ ๆ ก็ว่า.

(พฺริบ) ก. กะพริบ ในคำว่า พริบตา.