*กระไอ*

ก. ทำเสียงแอมในคอคล้ายไอ เพื่อให้โปร่งคอ ให้เสียงหายเครือ เพื่อให้เขารู้ หรือระวัง เป็นต้น, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระไอ เป็น กระแอมกระไอ.

น. กลิ่นเหม็นแสดงว่าจวนจะบูด เช่น แกงมีกระไอจวนจะบูดแล้ว, สะไอ ก็ว่า.

ว. มีกลิ่นเหม็นแสดงว่าจวนจะบูด เช่น ข้าวเหม็นกระไอ, สะไอ ก็ว่า.

ก. ไอ, ใช้เข้าคู่กับคำ กระอัก หรือ กระแอม เป็น กระแอมกระไอ หรือ กระไอกระแอม.

ก. ทำเสียงไอเสียงแอม เช่น ถ้ามันจะเกริ่นกรายกระไอกระแอมแอบเข้ามา (ม. ร่ายยาว ชูชก).

น. กลิ่นเหม็นแสดงว่าจวนจะบูด เช่น แกงมีสะไอจวนจะบูดแล้ว, กระไอ ก็ว่า.