(อะเลอ' จิค) adj. เป็นโรคภูมิแพ้
(al) (แอชแมท'ทิค, -เคิล) adj. เกี่ยวกับโรคหืด. -n. ผู้เป็นโรคหืด
(บิล'เยิส) adj. เกี่ยวกับน้ำดี, ซึ่งมีน้ำดีออกมากผิดปกติ, เป็นโรคตับหรือน้ำดี, มีอารมณ์ร้าย
(แคง'เคอะ) { cankered, cankering, cankers } n. ปากเปื่อย, โรคเท้าม้าเน่า, สิ่งกัดกร่อน, สิ่งทำลาย, สิ่งระคายเคือง, ตัวเพลี้ย, ตัวหนอนทำลายพืช vt. ทำให้เน่าเปื่อย, เป็นโรคเนื้อเยื่อเน่าเปื่อย, ค่อย ๆ ทำลาย, ทำให้เลวหรือเสีย., See Also:cankerous adj. คำที่มีค
adj. ซึ่งทำให้เป็นโรคกระดูกผุ;
(คอน'แทคทฺ) { contacted, contacting, contacts } n. การสัมผัส, การพบปะ, การติดต่อ, จุดเชื่อม, คนรู้จักหรือคุ้นเคย, ผู้ใกล้ชิดกับคนเป็นโรคติดต่อ. vt., vi. ติดต่อกับ., See Also:contactual adj.
(เดง'เก) n. ไข้เด๊งซึ่งเป็นโรคติดต่อชนิดหนึ่ง, มีลักษณะอาการเจ็บปวดข้อต่อและกล้ามเนื้อ, ไข้ส่า, Syn.dengue fever
(ดีซีสดฺ) adj. เป็นโรค, ป่วย, ไม่สบาย
เป็นเม็ดเลือดขาวชนิดมีแกรนูลที่มีจำนวนน้อยเพียง 1-6 % มีหน้าที่ทำลายฮีสตามีน ทำให้เราสามารถทราบได้ว่าในขณะนั้นมีพยาธิ หรือ เป็นโรคหอบหืด โรคภูมิแพ้ ถ้าจำนวนเม็ดเลือดขาวชนิดนี้เพิ่มมากขึ้น
(แกลน'เดิร์ด) adj. เป็นโรค glangers