8 ผลลัพธ์ สำหรับ

เดียรถีย์

ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -เดียรถีย์-, *เดียรถีย์*

ไทย-ไทย: พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔ [with local updates]พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔

(-ระถี) น. นักบวชนอกพระพุทธศาสนาในอินเดียสมัยพุทธกาล.

(-ดิดถี, -เดียระถี) น. พวกที่มีความเชื่อถืออย่างอื่น, พวกนอกพระพุทธศาสนา.

(สะเหฺวตำพอน, -ตามพอน) น. ชื่อนิกายในศาสนาเชนหรือเดียรถีย์นิครนถ์ นักบวชนิกายนี้ประพฤติตนเป็นผู้นุ่งห่มผ้าขาว, คู่กับ นิกายทิคัมพร.

(อะเหตุกะทิดถิ) น. ความเห็นว่าบาปบุญในโลกไม่มีเหตุไม่มีปัจจัย เป็นความเห็นของเดียรถีย์พวกหนึ่ง.

(-ระถี) น. นักบวชนอกพระพุทธศาสนาในอินเดียสมัยพุทธกาล.

(-ดิดถี, -เดียระถี) น. พวกที่มีความเชื่อถืออย่างอื่น, พวกนอกพระพุทธศาสนา.

ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ

Longdo Dict