เซ่นสรวง

ก. แย่งเครื่องเซ่นสรวงวิญญาณบรรพบุรุษหรือผู้ที่ตายไปแล้ว ซึ่งเรียกว่า “เปรต” ในงานทำบุญวันสารทเดือน ๑๐ เมื่อเสร็จพิธีเซ่นแล้ว ถือว่าเครื่องเซ่นเหล่านั้นเป็นมงคล.

ก. บนบาน, เซ่นสรวง, บูชา, เช่น สนธยากรภุมบุษ ปบังคมบำบวงสรณ พระไทรบริมณ ฑลเทพยสิงศักดิ์ (อนิรุทธ์).

น. การบูชาของพราหมณ์อย่างหนึ่ง, การเซ่นสรวงด้วยวิธีฆ่าคนหรือสัตว์เป็นเครื่องบูชา.

ก. เซ่นสรวงด้วยวิธีฆ่าคนหรือสัตว์เป็นเครื่องบูชา.

(-พะลี) น. เครื่องเซ่นสรวงที่กระทำให้แก่ผู้ตายไปแล้ว.

(เมด) น. การเซ่นสรวง, การบูชายัญ, มักใช้เป็นส่วนหลังสมาส เช่น อัศวเมธ.

(ยันยะ-) น. การเซ่น, การบูชา, การเซ่นสรวงโดยมีการฆ่าสัตว์หรือคนเป็นเครื่องบูชาเรียกว่า บูชายัญ.

น. การเซ่นสรวงบูชาของพราหมณ์.

น. พิธีเซ่นสรวงบูชาของพราหมณ์.

(ยิดถะ) น. การบูชา, การเซ่นสรวง.

ก. บวงสรวง, เซ่นสรวง, เช่น สังเวยเทวดา.

น. นํ้าคั้นจากต้นของไม้เถาชนิดหนึ่ง กรองแล้วนำมาผสมกับเนยใส เพื่อใช้เซ่นสรวงพระอินทร์และเทพอื่น ๆ.

การบูชายัญ, การเซ่นสรวงทั้งปวง.

น. พิธีเซ่นสรวง.

(อัดจะ-) น. การเซ่นสรวง, การถวาย, การบูชานับถือ.

น. การเซ่นสรวง.

(อิดชะยา) น. การบูชา, การเซ่นสรวง.