สมปฤๅดี

(สมปฺระ-, สมปะรึ-, สมปะรือ-) น. ความรู้สึกตัว, มักใช้เข้าคู่กับคำ สติ เป็น สติสมประดี เช่น ไม่ได้สติสมประดี.