ศก ๑

(โสกะ-, โสกกะ-) น. ความทุกข์, ความเศร้า, ความเดือดร้อนใจ, เช่น อันทุกข์โศกโรคภัยในมนุษย์ มิรู้สุดสิ้นลงที่ตรงไหน (อภัย).

(โสกะ-, โสกกะ-) ก. ร้องไห้ เช่น เขากำลังทุกข์กำลังโศก อย่าไปรบกวนเขา.

(โสกะ-, โสกกะ-) ว. เศร้า เช่น บทโศก ตาโศก

แห้ง เช่น ใบไม้โศกเพราะความแห้งแล้ง.

ดู โศก ๑, โศก-.

(โสกะ-, โสกกะ-) น. ความทุกข์, ความเศร้า, ความเดือดร้อนใจ, เช่น อันทุกข์โศกโรคภัยในมนุษย์ มิรู้สุดสิ้นลงที่ตรงไหน (อภัย).

(โสกะ-, โสกกะ-) ก. ร้องไห้ เช่น เขากำลังทุกข์กำลังโศก อย่าไปรบกวนเขา.

(โสกะ-, โสกกะ-) ว. เศร้า เช่น บทโศก ตาโศก

แห้ง เช่น ใบไม้โศกเพราะความแห้งแล้ง.

ดู โศก ๑, โศก-.