8 ผลลัพธ์ สำหรับ 

มาน ๒

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -มาน ๒-, *มาน ๒*
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
น. ความถือตัว
ใจ, ดวงใจ, เช่น ดวงมาน.
(สะหฺมาน) ก. ทำให้ติดกัน, ทำให้สนิท, เช่น ยาสมานแผล การสมานเนื้อไม้
เชื่อม, ผูกพัน, เช่น สมานไมตรี.
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
น. ความถือตัว
ใจ, ดวงใจ, เช่น ดวงมาน.
(สะหฺมาน) ก. ทำให้ติดกัน, ทำให้สนิท, เช่น ยาสมานแผล การสมานเนื้อไม้
เชื่อม, ผูกพัน, เช่น สมานไมตรี.
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ