ปุงคพ, ปุงควะ

(ปุงคบ, ปุงคะ-) น. โคผู้, หมายความว่า ผู้เลิศ, ผู้ประเสริฐ, หัวหน้า, เช่น ศากยปุงควะ ว่า ผู้ประเสริฐในศากยตระกูล.