- /แฟล (ร)//F L EH1 R//flˈer/
- (แฟลร์) {flared,flaring,flares} vi.,vt. (การ) ลุกไหม้เป็นเพลิงโชติช่วงอย่างกระทันหัน,ส่องแสงสว่างแวววับ,เดือดดาล,เกิดอารมณ์ขึ้นอย่างกะทันหัน,กางออก,บานออก,แผ่ออก,ผายออก,แสดงออกอย่างโอ้อวด,ให้สัญญาณด้วยแสงสว่างที่วอบแวบ. ###S. burn[hope]
- ี่ลุกวูบวาบ (ไฟ): แลบ (เปลวไฟ)[lex2]
- การลุกไหม้อย่างรวดเร็วและสว่างไสว[lex2]
- เครื่องมือที่ทำให้เกิดเปลวไฟ เพื่อใช้เป็นสัญญาณ[lex2]
- ระเบิด (อารมณ์, ความรุนแรง): ปะทุ, พลุ่ง[lex2]
- กว้างขึ้น: ผายออก, บานออก[lex2]
- แถบหรือแนวจุดสว่างที่ปรากฏบนภาพถ่าย อันเกิดจากการที่แสงจากแหล่งกำเนิด เช่น ดวงอาทิตย์หรือหลอดไฟฟ้า ส่องเข้าหน้าเลนส์ในมุมที่เหมาะสม แล้วสะท้อนกับผิวแก้วชิ้นเลนส์หรือวัตถุอื่นๆที่อยู่ในเลนส์ ไปตกลงบนผิวฟิล์มรับภาพ สามารถบรรเทาได้ด้วยการสวมหน้ากากกันแสงหน้าเลนส์ (hood)[longdoen]
- (n) เปลวไฟ,แสงแวววาว,การแผ่ออก[nontri]
- (vi) ลุกเป็นไฟ,แผ่ออกไป,ส่องแสงแวววาว,กางออก,บานออก,เดือดดาล[nontri]