- /ฟี้ โทว//V IY1 T OW2//vˈiːtˌəʊ/
- (วี'โท) n. อำนาจยับยั้ง,ลัทธิยับยั้ง,การใช้สิทธิยับยั้ง,เอกสารแสดงการใช้สิทธิยับยั้งและเหตุผลที่ยับยั้ง,การยับยั้ง,การห้าม,การออกเสียงยับยั้งของสมาชิกหนึ่งในห้าเสียงของสมาชิกถาวรของสภาความมั่นคง (ในสหประชาชาติ) สามารถยับยั้งการปฎิบัติการหรือมติของที่ประชุมไ[hope]
- อำนาจในการยับยั้ง[lex2]
- การใช้อำนาจยับยั้ง: การยับยั้ง, การห้าม[lex2]
- ห้าม: ขัดขวาง, ยับยั้ง[lex2]
- ปฏิเสธ: ไม่ยอมรับ, ไม่เห็นด้วย[lex2]
- (n) สิทธิยับยั้ง[nontri]
- (vt) ห้าม,ยับยั้ง[nontri]