โพร้ว ทาน
Proton
ดิ เค้
decay
.
รายการคำศัพท์
Proton
  • /โพร้ว ทาน//P R OW1 T AA2 N//prˈəʊtˌɑːn/
  • (โพร'ทอน) n. อนุภาคของอะตอมที่มีประจุบวกซึ่งมีขนาดประจุเท่ากับของอิเล็กตรอน. ###SW. protonic adj.[hope]
  • โปรตอน[lex2]
decay
  • /ดิ เค้//D IH0 K EY1//dɪkˈeɪ/
  • (ดิเค') {decayed,decaying,decays} vt.,n. (การ) เน่าเปื่อย,ผุพัง,เสื่อมลง,ปล่อยกัมมันตภาพรังสี vi. ทำให้เน่าเปื่อย,ทำให้ผุพัง,ทำให้เสื่อมลง. ###S. deteriorate[hope]
  • การย่อยสลาย: การเน่าเปื่อย, การผุพัง[lex2]
  • การสลายกัมมันตรังสี (ทางนิวเคลียร์ฟิสิกส์): การสลายอนุภาคหรือรังสี[lex2]
  • การเสื่อมลง: ความตกต่ำ, ความทรุดโทรม, การเลวลง, การด้อยลง, การเสื่อมถอย[lex2]
  • ทำให้เสื่อมลง: ทำให้ด้อยลง, ทำให้ตกต่ำ, ทำให้เลวลง, ทำให้เสื่อมโทรม, ทำให้ทรุดโทรม[lex2]
  • ย่อยสลาย: ผุพัง, สลาย, ย่อย, เน่า, เปื่อย[lex2]
  • เสื่อมลง: ด้อยลง, ตกต่ำ, เลวลง, เสื่อมโทรม, เสื่อมถอย, ทรุดโทรม[lex2]
  • (n) ความเน่าเปื่อย,การเสื่อมสลาย,ความผุพัง,ความทรุดโทรม[nontri]
  • (vi) ผุ,ทรุดโทรม,เสื่อมโทรม,เน่าเปื่อย[nontri]