พา ผึ
Pop
,
วู ฉึ
whoosh
.
รายการคำศัพท์
pop
  • /พา ผึ//P AA1 P//pˈɑːp/
  • (พอพ) n.,adj. (เกี่ยวกับ) ดนตรีที่นิยมกัน,ท่วงทำนองที่นิยมกัน,ศิลปะที่แพร่หลาย vi. ทำให้เกิดเสียงป๊อก,การยิง,การปะทุ n. เสียงปะทุเบา ๆ ,การยิง. adv. ด้วยเสียงดังเบา ๆ[hope]
  • เสียงดังเปาะ: เสียงระเบิด เช่น เสียงฝาขวดระเบิด[lex2]
  • ปืนสั้น[lex2]
  • ความพยายาม[lex2]
  • ทำเสียงดังป๊อบ: ทำให้เสียงระเบิดดังป๊อบ[lex2]
  • ทำให้เกิดเสียงดังป๊อบ: ระเบิดดังป๊อบ[lex2]
  • แวะเยี่ยมช่วงสั้นๆ[lex2]
  • อย่างไม่ได้คาดหวัง[lex2]
  • พ่อ[lex2]
  • เพลงที่เป็นที่นิยมกัน[lex2]
  • ที่เป็นที่นิยม[lex2]
  • เพลงป๊อบ: เพลงที่นิยมกันทั่วไป (มุ่งไปที่คนทั่วไปหรือเด็กวัยรุ่น)[lex2]
  • (n) เสียงเปิดขวด,เสียงดัง,การยิง,การปะทุ,รอยแต้ม[nontri]
whoosh
  • /วู ฉึ//W UW1 SH//wˈuːʃ/
  • /หึ วู ฉึ//HH W UW1 SH//hwˈuːʃ/
  • เสียงไหลอย่างแรงของกระแสน้ำ: เสียงลมพัดอย่างแรง[lex2]
  • เคลื่อนที่อย่างรวดเร็วจนทำให้เกิดเสียงดัง[lex2]