- /สึ ปาย ถึ//S P AY1 T//spˈaɪt/
- (สไพทฺ) n. เจตนาร้าย,ความมุ่งร้าย,ความโกรธเคือง,ความอาฆาตแค้น vt. กระทำด้วยเจตนาร้าย กลั่นแกล้ง ทำให้โกรธ รบกวน, -Phr. (in spite of ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม แม้ว่า ทั้ง ๆ ที่เป็น โดยไม่คำนึงถึงอะไรทั้งสิ้น)[hope]
- เจตนาร้าย: ประสงค์ร้าย[lex2]
- มุ่งร้าย: ทำร้าย[lex2]
- (n) ความุ่งร้าย,ความโกรธเคือง,ความอาฆาตแค้น[nontri]
- (vt) เย้ย,แกล้ง,รบกวน,กลั่นแกล้ง[nontri]