- /เด็น ถึ//D EH1 N T//dˈent/
- (เดนทฺ) {dented,denting,dents} n. ส่วนที่ยื่นที่คล้ายฟัน,ฟั่นเฟือง,แอ่ง,รอยเว้า,รอยตอก,vt. ทำเป็นรอยตอก,ทำเป็นรอยบุ๋มหรือแอ่ง. vi. จมลงเป็นรอย,กลายเป็นรอยเว้า[hope]
- ทำให้เป็นรอยตอก: ทำให้เป็นหลุม, ทำให้เป็นแอ่ง[lex2]
- ทำให้เสื่อมเสีย: ทำลาย, ทำให้น้อยลง[lex2]
- แอ่ง: หลุม, รอยบุ๋ม, รอยจม, ส่วนเว้า[lex2]
- (n) รอยบุบสลาย,รอยเว้า,แอ่ง,รอยตอก[nontri]
- (vt) ทำให้บุบสลาย,ทำให้เป็นรอยเว้า,ทำให้เป็นแอ่ง[nontri]