- /ดิ สึ มิ สึ//D IH0 S M IH1 S//dɪsmˈɪs/
- (ดิสมิส') vt. ไล่ออก,เลิก,บอกให้เลิกแถว,ไม่พิจารณา,แย้งกลับ,ไม่รับฟ้อง,ยกฟ้อง. ###SW. dismissible adj. ดูdismiss dismissive adj. ดูdismiss[hope]
- ปลดจากตำแหน่ง: ไล่ออก[lex2]
- ไม่สนใจ: เมินเฉย, มองข้าม[lex2]
- เลิก: ยุบ[lex2]
- อนุญาตให้ออกไปได้[lex2]
- (vt) ปล่อยไป,ไล่ออก,เลิก(แถว),ยกฟ้อง,ยกเลิก[nontri]