- /ฝึ ยูม//F Y UW1 M//fjˈuːm/
- (ฟิวมฺ) {fumed,fuming,fumes} n. ควัน,ไอ,ไอน้ำ,สิ่งที่ระเหยออก,อารมณ์โกรธเป็นควัน. vt. หายใจออกเป็นไอ,ปล่อยออกเป็นไอ,ใช้ควันรม. vi. พ่นควัน,แสดงอารมณ์โกรธเป็นควัน. ###SW. fumeless adj. fumer n. fumingly adv.[hope]
- พลุ่งพล่านด้วยความโกรธ[lex2]
- พ่นควัน[lex2]
- ควัน: ไอ, สิ่งที่ระเหยออก[lex2]
- (n) ควัน,ไอน้ำ[nontri]
- (vi) เป็นไอ,เป็นควัน,มีควัน,พ่นควัน[nontri]