- /แคร้ เขิ่ล//K R AE1 K AH0 L//krˈækəl/
- (แครค'เดิล) {crackled,crackling,crackles} vi.,vt.,n. (การ) (ทำให้) ปะทุ,มีเสียงดังเปรี้ยง (โครม,ตูมตาม) ,เป็นรอยแตกละเอียดผิวหน้า,ร่างแหของรอยแตกละเอียด,เครื่องเคลือบ ###S. crack,snap[hope]
- ทำเสียงดัง (คล้ายของแตก)[lex2]
- เสียงดัง (เปรี้ยง, ตูมตาม, โครม)[lex2]
- (n) ของแตก,รอยแตก,เสียงประทุ,เครื่องเคลือบ[nontri]
- (vi) ประทุ,มีเสียงแตก,มีเสียงดัง[nontri]